مواد نرم کننده

میزه هایی از لاستیک وجود دارند که در آن ها روغن های نفتی موثر واقع نمی شود مثلاً الاستومرهای دارای قطبیت بالا مانند NBR ممکن است به نرم کننده استری مصنوعی که گرانتر است نیاز داشته باشند تا سازگاری الاستومرقطبی و نرم کننده قطبی فراهم آید. نرم کننده های مصنوعی در مقایسه با روغن های نفتی خواص دمایی سرد بهتری به آمیزه می دهند. بطور عادی پلی کلروپرن، لاستیک اکریلونیتریل – بوتادین ، اپی کلریدرین ، پلی اورتان و پلی سولفایدها نرم کننده استری مصنوعی مصرف می کنند. برخی از نرم کننده های استری عبارتند از :
دی اکتیل فتالات (DOP)
دی بوتیل فتالات(DBP)
دی اکتیل آدیپات (DOA)
دی اکتیل سباسات (DOS)
DBP و DOP قدرت نرم کنندگی بسیار خوبی دارند ولی DOP دریک آمیزه بیش از DBP ماندگار است(در اثر فرسودگی کمتر از بین می رود). از طرف دیگر DBP قطبی تر بوده و می تواند خواص نرم کنندگی بهتری در بعضی از آمیزه ها ایجاد کند. DOS و DOA در مقایسه با فتالات ها خواص دمایی سرد را دارا هستند که مزیت محسوب می شود.
نرم کننده های استری فوق مثال هایی هستند از تعداد زیادی از نرم کننده های مصنوعی موجود که مورد بررسی قرار گرفتند بقیه در الاستومرهای خاص مصرف می شوند. مثال های دیگری که می توان نام برد عبارتند از : فسفات های آلکیل و آریل، کاپرات های کاپریله شده ، آزالات ها، گلوتارات ها، روغن های اپوکسیدی شده و پلی استر مایع با جرم مولکولی کم.

موادی مایع هستند که به پلیمرها اضافه می شوند تا آنها را فرآیندپذیر نموده و در آنها تنوع کاربری ایجاد نمایند. این مواد بخصوص در تولید مواد نهایی متعدد استفاده می شوند: محصولهای نهایی مبتنی بر PVC همچون چرم مصنوعی، کفپوش، شلنگ، پوششهای دیواری و کفش و دمپایی و …