ضربه گیر نئوپرن یا بالشتک زیر سری پل :(Elastomeric : Bearing pad)
بالشتک های الاستومریک Elastomeric Bearing Pads (نئوپرن) وظیفه کنترل نیرو های وارده و خنثی کردن حرکات و ارتعاشات به فونداسیون را در انواع سازهای بتنی و فولادی بر عهده دارد .
ضربه گیر های پل (نئوپرن) در 2 نوع مسلح و ساده و در چندین تیپ تولید می شود .
از ترکیب عنصرهای فلز(steel) و الاستومر(CR:chloroprene) یا (NR :Natural Rubber) تشکیل می شود .
ضربه گیره های پل با داشتن ظاهری ساده بسیار حساس و دارای خواص کاربردی ویژه می باشند، که در مراحل ساخت و با اجرای تکنولوژی مربوطه بدست می آیند. همانطور که کیفیت تصادفی بدست نمی آید، این قطعه نیز بدون داشتن تکنولوژی خاص بدست نمی آید. مثلا کسی که نداند چگونه و با چه دمایی آن را Pre – Heating نموده و لایه ها را چگونه بچیند، تولید ناقص بوده و پاسخ کار را نخواهد داد. در حقیقت روش مهندسی معکوس در ساخت این قطعه کفایت نمی کند.
انواع نئوپرن ها به شرح زیر می باشند:
1- نئوپرن های کلاسیک bridge bearing pads با طبقه بندی تیپ های 1.2.4.5 که مصرف آنها در کشورهای صنعتی تقریباً منسوخ شده و جای آنها را نئوپرن های مدرن گرفته است.
2- نئوپرن های تفلونی یاpot bearings که دارای تکنولوژی جدید بوده مصرف روز کشورهای صنعتی می باشد. هزینه این نوع نئوپرن ها بدلیل پیچیدگی فنی و مصرف مواد گران قیمت چند برابر نئوپرن های کلاسیک می باشد. این نئوپرن ها قادر به انتقال نیرو های وارده به تمام جهات تکیه گاه پل می باشند.
3- نئوپرن های لغزنده یا sliding bearings یک قطعه کاملاً ویژه و تخصصی است که در ساختمان آن ابزار کنترلی عمر نئوپرن نیز نصب میگردد که باطری های مخصوص با طول عمر زیاد سلامت و کاربری قطعه را نشان میدهد. این نئوپرن های طوری طراحی شده اند که نیروهای وارده را در جهت محورهای Y و X به پایه های پل منتقل می نمایند.
4- نئوپرن های هسته سربی lead rubber bearing عمدتاً شبیه نئوپرنهای تیپ 2.4.5 کلاسیک می باشند که علاوه بر سرب مرکزی با لایه های فلزی هم تقویت میگردند. بیشترین مصرف آنها در ساختمان های بلند و ضد زلزله توصیه میگردد.
5- نئوپرن های فنری spring bearings از طرح های جدید نئوپرن می باشند که کاربرد آنها عمدتاً در ترابری راه آهن می باشند.
در بین تمام نئوپرن ها دو نوع تفلونی و لغزنده جایگاه ویژه ای یافته اند که بدلیل ایزو له شدن لاستیکها در داخل محفظه ها (casings) موجب رهایی آنها از تهاجم اوزون شده و از فرسودگی ( fatique ) فاصله چند ده ساله می گیرند بدیهی است فاصله زمانی تعویض آنها اگر خوب ساخته شوند به 50 سال میرسد. یعنی منطقی ترین نگرش مدیر یتی حکم می کند از گرانی آنها نترسیم و به عمر طولانی آنها بیندیشیم.